دنیای دیوانه دیوانه (قاراشمیش)
از آنجا که سایت کدوم به یک مرکز خبری تبدیل شده هر از چندی اخباری را دریافت میکنیم که باورنکردنی اند یا بسیار عجیب! برای مثال:
- همه میداند که آمریکاییهای کاپیتالیست فروشنده های خوبی هستند اما کسی شاید باور نکند که در آمریکا شرکتهایی ستاره ها و سیارات آسمان را به مردم با سند نامدار میفروشند. این تجارت معمولاً بسیار پرسود است (چون هزینه خرید ستاره مجانی است!) و در اکثر اعیاد آمریکا نظیر روز عشاق (Valentine's Day)، روز مادر، روز پدر و ... سرشان بسیار شلوغ است چرا که هرکسی میتواند یک ستاره را به نام عاشقش، مادرش یا پدرش نماید. یکی از بزرگترین شرکتهای ثبت و فروش ستاره (Star Registry) که دائماً از مردم میخواهد مواظب ستاره فروشهای تقلبی باشند، قیمتهایش از ۵۵ دلار شروع شده و تا ۱۵۵ دلار میرود (ثبت دولوکس ستاره با کارت و سند قاب گرفته شده و نامه تبریک!). این تجارت آنقدر پرسود است که صدها شرکت در اروپا و آمریکا به آن مشغول شده ند. برای یک لیست اینترنتی آن اینجا کلیک کنید. خوبی این تجارت اینست که به قول ما ایرانیها پر برکت است و تعداد نامحدودی ستاره و سیاره در آسمان خدا موجود است. در آمریکا اصطلاحی که برای افراد ساده لوح استفاده میشود اینست که میتوان به آنها پل معروف بروکلین را فروخت اما باید این اصطلاح را از این به بعد در باره فروش ستارگان بگویند. کجایند قدیمیهای ما در ایران که میگفتند "گنجشک را رنگ کرده جای قناری میفروشد"؟
- در حالی که آمریکا با ۵۰۰ هزار دلار و انگلیس با ۲۰۰ هزار پاوند سرمایه گذاری به خارجیها ویزای کاری و اقامت میدهند، در بسیاری از کشورهای دیگر دنیا علناً یک پولدار جهان سومی میتواند "تابعیت" آن کشور را "بخرد." برای مثال اتریش برای افراد با تواناییهای قوی علمی، فرهنگی یا اقتصادی و ۲.۵ ملیارد دلار سرمایه براحتی تبعیت و پاسپورت اتریشی صادر میکند که در ۱۲۵ کشور دنیا بدون ویزا اعتبار دارد. و یا دو کشور سینت کیت و دومینیکا از جزایر کاراییب تبعیت خود را میفروشند که مراحل این کار حدود یکسال طول میکشد (The Economist, Feb. ۳, ۲۰۰۷) با پاسپورت این دو کشور میتوان به ۵۰ کشور دنیا (از جمله انگلستان) بدون ویزا مسافرت کرد (برای آمریکا ویزا میخواهند). جالب اینجاست که این فقط جهان سومی های پولدار نیستند که تبعیت این کشورها را میخرند. بسیاری از شهروندان آمریکا هم بخاطر فرار از قوانین مالیاتی و یا پنهان کردن پاسپورت آمریکای خود (از ترس آدم ربایان و یا تروریستها که آمریکاها را نشان میکنند) تبعیت دومی برای خود میخرند. البته فروش تبعیت کار آسانی نیست چرا که کشوری مثل هندوستان که پاسپورتش فقط برای سفر بدون ویزا به ۲۵ کشور غالباً فقیر دنیا اعتبار دارد، اگر هم بخواهد تبعیتش را بفروشد چندان خریدار نخواهد داشت. در این دوره زمانه بازار آزاد جهانی همه چیز برای فروش است و هر چیز بر اساس عرضه و تقاضا قیمتی دارد از جمله پاسپورت و تبعیت کشورها!
- در آمریکا بسیاری از محصولات (Money Back Guarantee) یا ضمانت رضایت مشتری را دارند یعنی اگر مشتری پس از خرید از عملکرد محصول ناراضی بود میتواند پولش را پس بگیرد. اکثر اوقات باید به فروشنده نشان دهید و یا اعلام کنید که محصول ضمانت شده اش کار نکرده. اخیراً در سوپرمارکتها نوعی ماست برای "شکم روی و جلوگیری از یبوست" به فروش می رود که روی آن بزرگ نوشته که ضمانت رضایت مشتری را دارد. فقط مانده بودم که چطور خریدار میتواند به فروشنده ثابت کند که محصول کار نکرده تا پولش را پس بگیرد؟!
- مردم بسیاری از کشورهای دنیا بواسطه عللی نظیر جنگ یا اقتصاد بد و نا امنی مهاجرت میکنند. در میان کشورها شاید عجیبترین آمار مهاجرت مربوط به لبنان باشد که جمعیتش ۴ ملیون نفر بوده اما حدود ۱۲ ملیون لبنانی در خارج از آن به سر میبرند! یعنی یک نسبت ۳ به ۱. برای همین هم در زمان انتخاباتی نظیر انتخابات این ماه، لبنانی ها (ی داخل لبنان) آرایشان چندان اهمیت و تاثیری (به نسبت نظر و آرا لبنانی های پراکنده در جهان) در نتیجه انتخابات ندارد. چندین کشور دیگر با نسبت بالای تعداد شهروندان ساکن خارج از کشور به ساکنین داخل کشور: ارمنستان و آلبانی هر دو (نظیر لبنانی ها) ۳۰۰ درصد (۹ ملیون در خارج و ۳ ملیون در ارمنستان)، فلسطین ۱۰۰ درصد (نیمی از شهروندان خارج از سرزمینشان هستند)، افغانستان (در سال ۲۰۰۱) ۶۷ درصد (اکنون ۱۰ درصد)، ایرلند ۲۹ درصد، نیوزیلند ۱۹ درصد، ... ایران ۸ درصد (۵ ملیون در خارج به ۶۵ ملیون در داخل) ... (آمریکا ۱ درصد).
- در دمکراسیهای غربی دو امر خیلی مهم است: پیروی از علوم و فنون، و پیروی از اصول سرمایه داری و بازار آزاد.
در بعضی موارد این دو با هم تناقض پیدا میکنند. مثلاً از لحاظ علمی ثابت شده که سیگار مضرات بسیاری دارد ولی در عین حال از پرفروش ترین محصولات بوده و مالیات روی آن چرخ اقتصاد را میگرداند و بازار آزاد هم به دولت این قدرت را نمیدهد که آن را ممنوع کند. راه حل غربیها: دولت سیگار را ممنوع نمیکند اما شرکتهای سیگارسازی را مجبور میکند روی تمام بسته های سیگار "اعلام خطر برای سلامت" بچسبانند ولی چون ظاهراً اخطار معمولی زیاد مفید نبوده این هفته سازمان بهداشت جهانی کشورها را ترغیب کرده که روی قوطی سیگارها عکسهای زننده و وحشتناکی نظیر ریه های سرطانی (عکس فوق از یک وبلاگ استرالیایی)، دندانهای زرد و متعفن، خونریزی مغز، جنین سقط شده و .. بیندازند. این دمکراسی غربی هم سیستم عجیبی است! هم نوش (زهر) را به انسان میدهند و هم اخطارش را و نوش دارویش را. نکته مثبتش شاید این باشد که در نهایت انتخاب نهایی را به تک تک افراد بالغ و (انشا الله) عاقل میدهند نه به یک سیستم مرکزی. البته این با فرهنگ ما که "چو بینی که نابینا و چاه است اگر خاموش بنشینی گناه است" تغایر ندارد چرا که "مردم" کماکان میتوانند در منع دوستان و دیگران از سیگار شرکت کرده و خاموش ننشینند. ولی در مجموع این دمکراسی غربی سیستم عجیبی است! هم قمار خانه باز میکنند و هم مرکز همیاری برای افراد مفلسی که پول زندگیشان را در قمارخانه میبازند! هم مشروبات الکلی را مجاز میکنند و تبلیغ، و هم اگر مشروب بخورید و رانندگی کنید به زندان می اندازندتان! هم به خانمهای زیر ۱۸ سال اجازه برهنگی می دهند و هم اگر کسی با خانم زیر ۱۸ سال معاشقه کند به زندان میبرندش! هم تفنگ و سلاح گرم را آزاد میگذارند (در آمریکا) و هم هر روز قانونی میگذارند که باید قفل ایمنی داشته باشد (برای محافظت کودکان افراد تفنگدار!) این روش زندگی دمکراسی غربی مرا به یاد جمله معروف هنرپیشه هالییوود "آل پاچینو" در فیلم (Devil's Advocate) یا (طرفدار شیطان) می اندازد که از طرف ابلیس طعنه زنان انسان و برخورد وی با لذتهای دنیوی را به یک شکنجه و آزمون تشبیه میکند: "ببین و دست نزن! دست بزن ولی نچش! مزمزه کن ولی غورت نده!" شاید برای همین زندگی در غرب (اگر بخواهید کنترل نفس کنید) از زندگی در شرق سخت تر میباشد
هرگونه نقل از این نوشتار بدون ذکر منبع جایز نمی باشد.Copyright ۲۰۰۹, Kodoom.com*
