مسئول ناآرامی های ایران همسر و خاله و برادر و همسایه شمایند!
بسیاری از مردم خشونتهای خیابانی پس از انتخابات، شکنجه ها، تجاوز در زندان و ... را کار "خارجی ها" (لبنانی ها، عربها و ...) میدانند. در عوض حکومت ایران جنبش سبز را به تحریک دول و رسانه های "خارجی" می داند. بعضی از سلطنت طلبها و گروههای اپوزیسیون خارج از ایران حکومت ایران را دست نشانده "خارجی" ها میدانند و حکومت ایران هم به نوبه خود محمدرضا پهلوی و سلطنت طلبها را نوکر "اجانب" و "خارجیها" می خواند.
خداوکیلی اینکه ما مقصر و مسئول اصلی مشکلات ایران را "خارجی" ها بدانیم بزرگنمایی آنهاست. انصاف اینست که مقصر اصلی مشکلات دیروز و امروز ایران همان خاله و دایی و عمه و همسایه و همسر و برادر و خواهر شمایند و نه خارجی ها! میگویید نه! به اعمالی از حکومت ایران که مورد اعتراض و تنفر معترضین است توجه کنید:
- دروغ: دوستی خیلی از آنچه "دروغ" توسط دولت و صدا و سیمای ایران میخواند ناراحت بود. از او پرسیدم آیا تا حال "دروغ" در اطراف خود ندیده ای؟ در همسر و همسایه و نزدیکانت؟ در بازار چطور؟ من که خودم صدها بازاری و تاجر را دیده ام که به "جان" فرزندانشان و یا "قران" و ... قسم "دروغ" میخورند. حداقل مسئولین دولتی وقتی دروغی "مصلحتی" می گویند به جان فرزندانشان که قسم نمیخورند!! دروغگویی ما ایرانیان نه از "لبنان" وارد شده و نه از انگلیس و بی بی سی بیچاره (مقاله بی بی سی در این لینک).
- مقدس مآبی: بسیاری از افراد سکولار به شدت از مقدس مآبی دولتمردان و رهبران ایران بیزارند، اما خود از کوروش و داریوش و شخصیتهای معاصر و پرچمها و ... بتی ساخته و به کسی اجازه انتقاد نمیدهند. واقعیت تلخ شاید این باشد که شخصیت پرستی و بت پرستی و مطلق گرایی ریشه عمیقی در فرهنگ ما دارد چه در بین مذهبیون و چه در بین سکولارها.
- تقلب و "زرنگ بازی": میلیونها ایرانی چون باور داشتند در انتخابات ریاست جمهوری تقلب شده به خیابانها ریختند اما شاید کمتر کسی از خود پرسید "آیا من هم اگر بتوانم در زندگی و برای چیزهای خیلی کوچکتر از مقام، تقلب نمیکنم؟" متاسفانه "تقلب" هم جزوی از تار و پود فرهنگ ما شذه است منتها ما نام آن را "زرنگی"، مصلحت" "گرفتن حق خود" و ... میگذاریم.
- بی برنامگی: در کمتر از ۲۴ ساعت پس از انتخابات، هم اصلاح طلبان متحیر شدند و مات و مبهوت (از بی برنامگی سران جنبش "سبز") و هم حامیان رهبری و دولت (از عدم آمادگی دولت در برخورد با سیل میلیونی مردم معترض در خیابانها). در کمتر نقطه ای از دنیا این قدر بی برنامگی دیده میشود و لذا ریشه آن داخلی و خودی است.
- کینه و لجبازی و بی منطق بودن: ما ایرانی ها دو راه پیش روی هر کسی بیشتر نمیگذاریم: یا رویش را باید کم کنیم و یا رویمان را کم میکند! کمتر جایی در دنیا پیدا میشود که که رفیقان هم رزم و انقلابی پس از اختلاف در نتیجه انتخابات آنقدر کینه هم را به دل گیرند که گروه غالب حتی زن و فرزندان طرف دیگر را دستگیر کند! و یا به زندانیان تجاوز شود تا "روی آنها کم شود!" اما این کینه ورزی و لجبازی را همه ما در اطراف خود هم در بین اقوام و دوستان دیده ایم. احتمالاً شما هم دوستان و اقوامی را میشناسید که سالهاست با هم صحبت نکرده اند. در آمریکا علیرغم تمام اختلافات بین احزاب کمتر حزبی به فکر زندانی کردن طرف دیگر و اعضای خانواده وی میباشد.
- چاپلوسی: بسیاری از منتقدین از رفتار چاپلوسانه وزرا و روسای ۳ قوه و صدا و سیما متنفرند اما از خود نمی پرسند آیا چاپلوسی و تمجید و تعارف و .. فقط در دولت است یا در بین ما مردم هم جای دارد؟
- عصبانیت، زور چپانی، "غیر مدنی" بودن: بسیاری از مردم صحنه برخورد خشن بسیجی ها با معترضین و یا گشت حجاب با خانمهای بد حجاب در خیابانهای تهران را نمیپسندند اما یادشان میرود که قلدری احتیاج به حمل اسلحه و آرم بسیج ندارد. بسیاری از اوقات راننده های خودروهای معمولی پس از تصادف در خیابانها همچنان همدیگر را میزنند که انگار پدرکشتگی دارند. زورچپانی و قلدری و عصبانیت مردم و حاکمانمان را هم نمیتوانیم به "عربها" یا "بی بی سی" نسبت بدهیم.
- افسردگی و ظاهر بد: چندی پیش تصاویری از اعضای مجلس خبرگان ایران و مجلس شورای اسلامی ایران در وبلاگها منتشر شده بود که هدفش این بود که نشان دهد بعضی از این افراد چه قدر فربه، زشت، خواب آلود، عصبانی و یا بدخو و بدرو میباشند. من فکر میکنم احتیاج به این عکسها نبود. بسیاری از ما کافی است به آینه و یا اطراف نگاه بیاندازیم. سیستم حکومتی هر چقدر هم که غیردمکراتیک باشد نمایندگان و دولتمردان ما، به معنای واقعی کلمه "نماینده" و "نماد" گروه بسیاری از مردم ما میباشد.
- تیموشنکو
در اوکراین اصلاح طلبان ۶ سال پیش با "انقلاب نارنجی" پیروز شدند و دولت ویکتور یانوکوویچ حامی روسیه اگرچه با قلدری، قدرت را به اصلاح طلبان تحویل داد اما در انتخابات آزاد اخیر مردم به یولیا تیموشنکو رهبر اصلاح طلبان رای ندادند (تیموشنکو لقب زیباترین سیاستمدار دنیا را هم دارد) و وی هم نتایج را قبول کرده و حکومت را مجدداً به حامیان روسیه سپرد. مفسرین معتقدند برنده اصلی انتخابات اوکرایین "مدنیت" و دمکراسی در آن کشور میباشد.
- در انتخابات عراق هم این هفته اعلام شد حزب ایاد علاوی با اختلاف کمی بر حزب نوری مالکی (نزدیکتر به دولت ایران) فائق آمده و حزب مالکی هم علیرغم اعتراض نتایج را قبول کرده است.
- در لبنان هم حزب الله علیرغم قدرت نظامی و محبوبیت خود عقب نشینی در انتخابات را قبول کرد.
- در پاکستان هم نظامی ها و ژنرال مشرف به مرور پس از انتخابات جای خود را به اصلاح طلبان دادند.
- در تایلند هم دیروز اعلام شد نخست وزیر برای حفظ صلح و ثبات و جلوگیری از افزایش خشونت در این کشور موافقت کرد تا با معترضان ضددولتی که خواستار برگزاری انتخابات جدید در این کشور شده اند به صورت رودررو مذاکره و گفت وگو کند.
وای بر ما. از ماست که بر ماست!