ویدئو و زندگی نامه فرهاد مهراد: موسیقیدانی نابغه، انسانی مسئول، و آزاده ای خستگی ناپذیر
فرهاد مهراد، متولد ۱۳۲۲ بواسطه عشق زیاد به موسیقی بعد از ترک تحصیل در کلاس یازدهم با یک گروه نوازندهٔ ارمنی گیتار نواخت. سپس دو سال به انگلستان رفته و با موسیقی پاپ آن سال‌های انگلستان آشنا شد. وی که انگلیسی را به خوبی صحبت میکرد، به خوبی مانند خوانندگانی نظیر ری چارلز میخواند و پیانو هم مینواخت. فرهاد علیرغم اوضاع خوب مالی، خواننده ای بی غم و بی غیرت نبود و به مرور انگیزه و سبکش در حمایت از محرومین اجتماع، آزادی بیان و مبارزه با ظلم و استبداد شکل گرفت. از جمله کارهای پرطرفدار، زیبا و پرمعنای وی:
- ۱۳۴۸ ترانهٔ «مرد تنها» (ویدئوی فوق)، آهنگ اسفندیار منفردزاده و شعر شهیار قنبری، برای فیلم رضا موتوری به کارگردانی مسعود کیمیایی
- ۱۳۵۰ ترانهٔ «جمعه»، کار منفردزاده و قنبری، برای فیلم خداحافظ رفیق به کارگردانی امیر نادری
- ۱۳۵۱ ترانهٔ «خسته» برای فیلم زنجیری
- ۱۳۵۶ ترانهٔ «سقف»، کار منفردزاده و ایرج جنتی عطایی، برای فیلم ماهی‌ها در خاک می‌میرند.
- ۱۳۵۷ هم‌زمان با انقلاب ترانهٔ «وحدت» (که از معروفترین ترانه های انقلاب بود)، آهنگ از منفردزاده، شعر از سیاوش کسرایی
فرهاد هميشه معتقد بود بايد شعري را بخواند كه خود به آن اعتقاد دارد و در واقع آن شعر بايد به شكلي زبان حال او باشد. وی با افزايش موج انقلاب در ایران ترانه های سیاسی شبانه ۱، خسته، سقف، گنجشگك اشی مشی، آوار، شبانه ۲ را با همراهی بزرگانی نظیر احمد شاملو، شهيار قنبری، اسفندیار منفردزاده منتشر کرد.
آلبومهای وی: اسیر شب، آئینه‌ها(مسخ)، هفته خاکستری، وحدت، خواب در بیداری، برف (شعر نیما یوشیج و با آهنگسازی فرهاد).
فرهاد پس از انقلاب مدت‌ها از کار منع شد تا بالاخره سال ۱۳۷۲ پس از ۱۵ سال آلبوم جديد فرهاد، "خواب در بيداری" مجوز انتشار دريافت كرد و تبديل به پر فروش ترين شد. البوم چند ترانهٔ فارسی و چند ترانهٔ انگلیسی داشت و در آن فرهاد پیانو هم مینواخت و بعضی از آهنگ‌ها را هم خود ساخته بود. در ۱۳۷۴ اولین کنسرت بعد از انقلابش را در شهر کلن آلمان اجرا کرد و ترانه های پرمعنای مبارزه با استبداد و دفاع از محرومین را این بار پس از انقلاب اجرا کرد. وی در سال ۱۳۸۱ در نتیجهٔ عوارض کبدی ناشی از بیماری هپاتیت برای درمان از ایران به فرانسه رفت ولی در بیمارستان، در سن ۵۹ سالگی درگذشت و در ۱۳ شهریور در گورستان تیه در پاریس دفن شد.
وی علیرغم عمر نسبتاً کوتاه از پراثر ترین، شجاع ترین، و مسئول ترین خوانندگان و موسیقیدانان ایران به حساب میآید که هم در قبل و هم بعد از انقلاب علیرغم اجرای محبوبترین ترانه ها از طرف حکومتها دچار مشکل بود. ویدئوی مستند زندگی وی در زیر آمده است:
