آیا آپاندیس عضو مضر بدن است یا عضو مفید؟
یکی از بحثهای مهم پزشکی مفید یا مضر بودن آپاندیس در بدن انسان می باشد. آپاندیس یا روده کور زائدهای کوچک و انگشتی شکل (لوله ۸-۷ سانتیمتری و گاهی تا ۲۰ سانتیمتر) در ابتدای روده بزرگ میباشد که مقداری از مواد در حال دفع از بدن به آن وارد و خارج میشوند. در یکی از نوشته های گذشته به دستگاه گوارشی و هضم غذا اشاره کردیم. در گذشته اکثر پزشکان آپاندیس (appendix) را به عنوان عضو زاید بدن میدانستند و با جراحی (appendectomy ) آن را از بدن جدا میکردند. بعضی از پزشکان پیرو نظریه تکاملی "داروین" میباشند که آپاندیس را عضو لازم بدن انسانهای میمون وار اولیه میدانست که برای هضم غذاشان که بیشتر گیاه و سبزیجات و مواد سلولزی بود به باکتری های انباشته شده در آپاندیس نیاز داشتند. و امروزه بواسطه مصرف بیشتر گوشت و هضم راحت تر غذا این عضو بدن انسانها کوچکتر شده و زاید میباشد. اما امروزه گروهی از فیزیولوژیستها نظیر دکتر مارتین معتقدند که آپاندیس در نوزادان به تولید هورمون و در افراد بزرگسال به تولید "انتی ژن" های مفید برای ایمنی بدن و مبارزه با بیماری کمک میکند. همچنین تحقیقات دکتر پارکر، دکتر بولینجر و سایر همکارانشان در دانشگاه دوک آمریکا نشان میدهد که آپاندیس نقش عمده ای در سیستم ایمنی بدن دارد. بافتهای لنفاوی جداره آپاندیس با حس کردن میکروبهای موجود در مواد زاید در حال دفع از بدن، نوع خوب یا بد میکروبها را تشخیص داده و به بانک حافظه ای سیستم ایمنی بدن اجازه میدهند تا در مقابله (و دفع) میکروبهای مضر و ساختن میکروبهای مفید برنامه ریزی کرده و فعال گردد. آمار مرگ و میر در اثر اسهال مزمن در کشورهای فقیر یا در حال رشد نشان داده که آپاندیس سالم با ذخیره باکتریهای خوب در خود میتواند سیستم گوارشی افراد را پس از آلوده شدن به میکربهای مضر باعث اسهال، با بازگشت میکروبهای مفید بهبود داده و از آمار مرگ و میر بکاهد. بیماری التهاب و عفونت آپاندیس (Appendicitis) در اثر مسدود شدن آپاندیس با غذای هضم نشده، کرمهای روده و یا هضم آهسته غذا و یبوست مداوم آغاز میگردد. عفونت شدید آپاندیس با درد، تهوع، بی اشتهایی، یبوست یا اسهال مزمن، یا تب همرته است و مینواند منجر به مرگ گردد. در این موارد تشخیص سریع و عمل جراحی جداسازی آپاندیس متعفن میتواند جان بیمار را نجات دهد. برای پیشگیری از مشکلات آپاندیس، توصیه میشود به مصرف غذاهای الیاف دار (۲۵ تا ۵۰ گرم الیاف غذایی در روز) ، آب فراوان (حداقل ۲ لیتر در روز)، سالاد، میوه و سبزیجات نپخته، ماست ترش (دارای باکتری های مفید Probiotics)، آب سبزیجات و میوه (هویج، کلم، اسفناج)، صبر زرد (Aloe veraَ)، ورزش کردن و پرهیز از غذاهای سرخ کرده، چرب، بسته بندی شده، الکل و دخانیات.
- این نوشتار با همراهی محمد ابوالفضلی، دکترا Ph.D. متخصص تغذیه و طب ورزشی ساکن سانفرانسیسکو در آمریکا تهیه گردیده. وی از پیشکسوتان مطالعات تغذیه طبیعی می باشد. برای هر گونه سوال می توانید با تلفن وی ۱۶۴۸-۹۳۸- ۹۲۵- ۱ تماس بگیرید.
