نمایش زیبایی‌های فرهنگ ایرانی در المپیک لندن
این روزها که کمتر جنبه زیبا یا خوبی از ایران و ایرانیان در دنیا به نمایش گذشته میشود، از نگاه هر ناظر منصفی، المپیک ۲۰۱۲ لندن دو وجه مهم فرهنگ ایرانیان را برجسته نمود: اول رقابت، که با بدست آوردن ۱۲ مدال توسط ۵۲ ورزشکار ایرانی شرکت کننده، بعد از کشور چین ایران از نظر کسب مدال بر اساس تعداد شرکت کننده در رده دوم قرار گرفت و دوم، تواضع و فروتنی که که چه در فرهنگ ایرانی و چه در فرهنگ اسلامی یا شرقی تشویق میشود و به اقرار همگان انصافاً رفتار ورزشکاران ایرانی بعد از پیروزی های قابل توجه بی ادعا و فروتنانه بود.
مثال واضح در این مورد، قوی ترین مرد جهان بهداد سلیمی بود که پس از گرفتن مدال طلا به دلیل بالا بردن وزنه حدود ۵۰۰ پوندی در وزنه برداری کاملاً متواضعانه رفتار نمود و هیچ فریاد و یا رفتار پرخاشگرانه ای از خود نشان نداد. او می داند که چه فرهنگ ایرانی و چه فرهنگ اسلامی یا شرقی برندگان متکبر، مغرور و با صدای بلند را مورد نکوهش قرار می دهند. پس از برگشتن از المپیک نیز، سلیمی از اولین کسانی بود که داوطلبانه برای کمک به قربانیان زلزله راهی مناطق زلزله زده شد. کشتی گیران و تکواندو کاران ایرانی نیز که موفق به اخذ مدال شدند با بوسه بر زمین مسابقه فروتنانه و قدرشناسانه از خداوند سپاسگزاری نمودند.
در مقابل باید به رفتار ورزشکار آلمانی روبرت هارتینگ اشاره نمود که پس از شکست احسان حدادی با اختلاف تنها ۹ سانتیمتر در پرتاب وزنه (حدادی ۶۸.۱۸ متر و هارتینگ ۶۸.۲۷ متر)، پیراهن خود را پاره نمود و رفتار ناشایستی را در مقابل طرفداران ایرانی به نمایش گذاشت! حدادی که مدال نقره را تصاحب کرده بود همچنان رفتار آقا منشانه و با شخصیتی از خود نشان داد. هارتینگ با قد ۲۰۱ سانتی متر و وزن ۱۲۶ کیلوگرم احتمالاً چه از نظر فیزیکی و چه به معنای واقعی کلمه بزرگترین ورزشکار در میان ۷۷ دونده آلمانی المپیک بود!
المپیک پنجره منحصر به فردی را در مورد بهترین و شاید بدترین فرهنگ های جهان به روی ما می گشاید. رسانه های غربی به نمایش ضعیف ورزشکاران زن کشور های اسلامی اشاره می کنند که مطلب درستی است. اما این نکته نیز درست است که مردان ورزشکار کشور های غربی و "متمدن" باید نزاکت را از افرادی مانند ورزشکاران مرد ایرانی بیاموزند!
هنگامی که من در ایران بزرگ می شدم اغلب می شنیدم که "پیروزی همه چیز نیست". در میان قهرمانان ما نام های بزرگمردانی مانند تختی و امام علی به مهربانی، بخشندگی و فروتنی مشهور بودند. وقتی بزرگ شدم اما در محافل غربی با این شعار آشنا شدم (Winning is not everything .... it is THE ONLY thing) که "برنده شدن همه چیز نیست بلکه تنها چیز ممکن است!"
بلاگ ارسالی از شریعتی پرست
مرتبط:
۱۸ میلیون دلار برای ایرانی بهترین پوکر باز جهان: گواه خونسردی و ریسک پذیری ایرانیان
» این خلاصه فارسی نسخه کوتاه شده ایست از نوشتار کامل به زبان انگلیسی. در صورت تمایل به دریافت ترجمه کامل با ما تماس بگیرید.
