از یتیم خیابان مولوی و پرورشگاه نارمک تا استاد معتبر دانشگاه اسلو نروژ
شاید کمتر یتیمی باشد که سرنوشت پروفسور "اشک دالن" (Ashk Dahlén) استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اسلوی نروژ را تجربه کرده باشد. او در سال ۱۳۵۱ در تهران به دنیا آمد ودرحالی که اشک تنها یک نوزاد بود بر در خانه ای در محله مولوی تهران رها شد. یک معلم ساده مدرسه اورا پیدا می کند و به پرورشگاه نارمک می سپارد . "اشک" ۷ ماه در آنجا بود که زن و شوهری سوئدی او را به فرزندی قبول کردند و به همراه خودشان به سوئد بردند. اشک سالهای بسیاری خود را سوئدی می دانست تا اتفاقا در سن ۱۲ سالگی دریافت که ریشه ایرانی دارد و همین باعث شد تا به فرهنگ و ادب فارسی دل بست و مدارج علمی خود را نیز در همین زمینه طی کرد. نوزاد رهاشده در خیابان مولوی آن روز، "اشک" پرورشگاه نارمک امروز پروفسور اشک دالن نام دارد. "اشک" به علت گریه های زیاد و اشک های فراوانی که می ریخت اشک نامیده شده بود. این نام از پرورشگاه نارمک روی او گذاشته شد.
او در گفتگویی با تلویزیون نروژ عنوان کرده بود که تا سن ۲۰ سالگی هیچ ارتباطی با ایران نداشته است و امروزه با این وجود ترجمه هاو دستاوردهای زیادی از ادبیات ایران در کارنامه او به چشم می خورد. ترجمه اشعار مولانا و حافظ ، چهارمقاله نظامی عروضی و فخر الدین عراقی از جمله آثار اوست. او در حال حاضر در کشور نروژ به همراه همسرش مانا زندگی می کند و در دانشکده مطالعات فرهنگی و زبانهای شرقی دانشگاه اسلو تدریس و تحقیق میکند. او قبلاً در دانشگاههای اوپسالا و استکهلم سوئد تدریس و تحقیق میکذد. او عاشق فرهنگ و ادب ایران است و به ایرانی بودن خود افتخار می کند.
