آخرین مصاحبه گلشیفته فراهانی: والدین من در ایران گروگان هستند!

۱۳ سپتامبر ۲۰۱۲

یک ایرانی در غربت , فرهنگ و هنر , سینما و سرگرمی

متن زیر برگرفته از مصاحبه گلشیفته فراهانی با روزنامه گاردین است. ویدئوی یکی‌ از مصاحبه‌های اخیر او با بی‌بی سی‌ نیز در متن گنجاده شده است.

فراهانی در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۱۱

در ژانویه سال جاری، والدین گلشیفته فراهانی هنرپیشه تبعیدی ایرانی، تماس تلفنی از شخصی که خود را نماینده قوه قضاییه ایران معرفی می کرد دریافت نمودند که با فریاد بر سر پدر او تهدید می کرد گلشیفته تنبیه خواهد شد و سینه هایش پس از بریده شدن برای پدرش فرستاده خواهد شد.

چند روز پیش از این اتفاق، فراهانی به همراه ۳۰ بازیگر از «امیدهای جوان» فرانسه به منظور تبلیغ جشنواره سزار در یک فیلم کوتاه سیاه و سفید بازی کرده بود. گلشیفته در این جشنواره بابت بازی در یک فیلم کمدی با نام «اگر بمیری، می کشمت» نامزد دریافت جایزه شده بود. در این تبلیغ هر یک از بازیگران درحال خیره شدن به دوربین باید تعهد روح و بدن خود به هنر را با از تن به در آوردن بخشی از لباس خود نشان می دادند و فراهانی نشان دادن سینه راستش را انتخاب کرد، در حالی که می گفت: «من به رویاهای شما تجسم می بخشم».

داستانی که در پی این ماجرا در ایران به وقوع پیوست یک زلزله کوچک فرهنگی بود. او در حالی که سرش را در میان دستانش گرفته، می گوید: «یک فاجعه بود، نمی دانم فردای آن روز دقیقاً چند ده میلیون نفر نام من را در گوگل جستجو کردند. نمی خواهم بدانم...» تابویی که شکستنش غیر قابل تصور بود، از میان برداشته شد. آن هم نه توسط یک فرد شهرت طلب بلکه توسط محبوبترین و تحسین شده ترین بازیگر کشور.

گلشیفته فراهانی قبلاً یک بار به دلیل نداشتن حجاب در نیویورک در نمایش اولیه فیلم "مجموعه دروغ ها" Body of Lies به کارگردانی ریدلی اسکات و در نقش مقابل لئوناردو دی کاپریو از بازی در سینمای ایران توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی محروم شده بود. او با بازی در این فیلم که در خصوص سازمان سیا ساخته شد اولین هنرپیشه خانم ایرانی است که پس از انقلاب ۱۹۷۹ در سینمای هالیوود بازی می کند.

این فیلم نگاه انتقادی به سازمان سیا که باعث سقوط دولت ملی دکتر مصدق شد دارد و همچنین اندکی نیز در تقابل با روحانیت قرار می گیرد که پس از نمایش فیلم، گلشیفته ممنوع الخروج شد. چهار سال قبل در حالی که همه درها به روی او بسته شده بود و در میان سرکوب های انتخاباتی که نهایتاً منجر به پیدایش موج سبز گردید در حالی که برایش جریمه‌ای به مبلغ ۲ میلیون یورو قرار داده بودند که قادر به پرداختش نبود، به فرانسه گریخت. زمانی که در پاریس در حمایت از جنبش شکست خورده سبز سخن گفت به او گفته شد دیگر به ایران باز نگردد.

اما همه این داستان ها قبل از آن بود که او شانه هایش را از پیراهنش به درآورد و با این عمل موجب اختلاف در جامعه ایران گردید. احمدی نژاد احتمالاً هرگز دیگر او را نخواهد بخشید.

فراهانی البته بر این نکته اصرار دارد که هرگز قصد تحریک و یا شوکه نمودن دیگران و حکومت را نداشته و می گوید که از سیاست متنفر است و سیاست شغل او نیست. او می گوید همانند همیشه عملی که با نیت خاصی انجام نگرفت مساله ای سیاسی شد. "من می‌دانستم آن اتفاق مشکل خواهد بود. اما اکنون در فرانسه زندگی می‌کنم و باید اینجا کار کنم. یا باید در اینجا زندگی کنم و یا نکنم."

"این مساله برای من و خانواده‌ام و کل جامعه ایران شوک‌آور بود. موضوع خوب این است که بحثی به راه افتاد که در غیر این صورت هرگز پیش نمی‌آمد. من مشاهده نمودم که افرادی به من توهین می‌کردند، بعضی پاسخ آن ها را می‌دادند و بعضی از من دفاع می‌کردند و بعضی دوباره به من حمله می‌کردند."

"درگیری‌های زیادی بین خانواده‌ها پدید آمد. جوانان به ویژه افرادی را که در این بحث‌ها شرکت می‌کردند دیدند و به ذات واقعی افرادی که به آن ها اعتماد داشتند، پی بردند."

اما خسارت های جانبی این واقعه نیز گسترده بود. پدر شیر دل او، کارگردان کمونیست تئاتر و مخالف شاه و آیت‌الله خمینی، برای مدت پنج روز سخنی به زبان نیاورد و پس از تهدیدهای متعدد، روانه بیمارستان شد. "خیلی اتفاق بدی افتاد. اولین باری بود که آنها نتوانستند از من دفاع کنند. آتش چنان وسیع شد که دامن آنها را نیز گرفت."

" من باید بیشتر محتاط باشم. چون می‌دانم آنها را گروگان گرفته اند... اما پس از مدتی به دلیل پیشینه پدرم ـ که خود را از طبقات پایین جامعه بالا کشید ـ احساسات آنها شروع به تغییر کرد. پدرم می‌ترسید من حمایت مردم را از دست داده باشم. زیرا مردم برای او بسیار مهم اند. او همه زندگی‌اش را برای مردم جنگید و همه چیز را فردای آنها کرد. اما پس از یک یا دو ماه متوجه شد مردم بیشتر به من احترام می‌گذارند و از این بابت خوشحال شد."

"آنها حتی به یک ازدواج عشایری در مرکز ایران رفتند. افراد از همه نسل‌ها پیش آنها می‌رفتند و دستشان را می‌فشردند و می‌گفتند: «ناراحت نباشید، ما گلشیفته را دوست داریم. ‌مادرم به شروع به گریستن نمود. زیبایی ایران همین نکته است و به همین دلیل من افتخار می‌کنم که یک ایرانی و به ویژه زن ایرانی هستم."

by Pascal Le Segretain/Getty Images

اما فراهانی دوست ندارد مانند «ژوان آرک» ـ قدیسه فرانسوی ـ ‌باشد و قربانی آزار و اذیت گردد." تبعید مانند مرگ است. نمی‌توانی مفهوم آن را درک کنی مگر اینکه دچارش شوی. تمام دنیا می‌خواهد تو را به شکل یک قربانی ببیند و حتی تو را به آن سو می‌کشاند زیرا تماشای بدبختی تو احساس خوبی به آن ها می دهد. به همین دلیل است که فرانسوی‌ها در مورد حوادثی مانند سوریه بسیار با اشتیاق برخورد می نمایند. مانند تماشای فیلم مستهجنی است که این احساس را به فرد می دهد که از آنها خوشبخت‌تر است، اما در واقع به آنها اهمیتی نمی‌دهند. آنها می‌گویند بیایید، ما از شما مراقبت می‌کنیم، سپس دمار از روزگارتان در می آورند و چیزی به شما نمی دهند. من تنها یک هنرپیشه هستم و می‌خواهم فعالیت کنم."

گفته می شود که او سپاسگزار فرانسه است. "برای اولین بار در زندگی زن بودن را ستایش می کنم. پاریس شهری است که شما را از هر گناهی که فکر می‌کنید به خاطر زن بودن مرتکب شده‌اید رها می‌سازد، شما را پاک می‌کند و احساس آزادی می‌کنید."

او روسری سفیدی را دور شانه‌هایش می کشد و می‌گوید: "این دوست قدیمی من است. بزرگترین مشکل هنرپیشگان زن ایرانی، دولت نیست بلکه دنیای بیرون است که تصور می‌کند ما با روسری از شکم مادر زاییده می‌شویم."

"به لیلا حاتمی نگاه کنید. معمولاً پس از برنده شدن در مراسم اسکار (برای فیلم جدایی فرهادی) پیشنهادهای کاری زیادی به یک هنرپیشه ارایه می‌شود، اما پیشنهادی به او نشده است در حالی که او قادر است به چهار زبان صحبت کند.»

.....

گلشیفته فراهانی در نشریه وگ پاریس

او همانند پدرش نگاه بنیادگرایانه ای به هنر دارد. او توضیح می دهد که چگونه فرهادی او را در فیلم "درباره الی" مورد آزار و شکنجه قرار می داد و و او را مجبور می کرد نیم ساعت در ساحل دریای خزر داد بزند و صبحانه آرد نخود بخورد تا صدایش در فیلمبرداری گرفته شود. به دلیل ضربه‌ای که بازیگر دیگری در زمان فیلمبرداری به او وارد کرد، پرده گوشش سوراخ شد اما کارگردان اجازه نداد تا انتهای روز بعد و پایان فیلمبرداری به بیمارستان برود. آنها دیگر از آن زمان با هم صحبت نکردند. فرهانی می‌گوید: "او دوست من است اما نمی‌تواند با من صحبت کند. او هنوز از ایران خارج می‌شود و دوباره برمی‌گردد. اما من الان شیطان هستم. شبهه سازی و هذیان گویی بخشی از نحوه کنترل افراد توسط آن هاست." فراهانی می گوید:"من از هر فیلمی که بازی کردم زخمی در بدن دارم." و آستین و شلوارش را بالا می‌زند تا آنها را به من نشان دهد. "هیچ راهی برای حمایت از بازیگر وجود ندارد. آنها بدتر از سگ با تو رفتار می‌کنند. تو باید مانند برده کار کنی تا آن ها خوششان بیاید. اوضاع باید این گونه باشد. باید در هر فیلمی احساس کنی که کار آخر توست."

مرتبط با گلشیفته فراهانی:

مرتبط با زنان:

» این خلاصه فارسی نسخه کوتاه شده ایست از نوشتار کامل به زبان انگلیسی. در صورت تمایل به دریافت ترجمه کامل با ما تماس بگیرید.

گلشیفته فراهانی

زنان

سینما

حجاب

رویدادها یا کسب و کار های نزدیک

رویدادهای ایرانی سراسر جهان

کدوم ماهانه بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ رویداد جدید مورد علاقه ایرانیان را از طریق روباتیک یا از طریق ثبت توسط کاربران و برنامه گزاران پردازش و روی نقشه مکان بندی می‌کند. شما هم رویداد خود را از طریق فرم تماس اضافه کنید.

با ما تبلیغ کنید

مقرون به صرفه تر از فیسبوک، رادیو، تلویزیون و مجلات برای رسیدن به مخاطبان ایرانیِ: هزینه‌ تبلیغات هدفمند "محلی" در کدوم در کنار اخبار و رویدادهای پر بازدید به طور متوسط بین ۱۰ تا ۵۰ دلار به ازای هر ۱۰۰۰ بازدید‌کننده می‌باشد