بازهم جنجال در کنسرتهای ایرانی
هفته گذشته اخبار تاخیر یک ساعته شادمهر عقیلی در کنسرتش در لس آنجلس از طریق آقای امیرقاسمی (مدیر شبکه ماهواره ای تی آی) و آقای توکلی (مدیر شبکه پرواز) به گوش مردم رسید (ویدئوهای زیر). آقای امیرقاسمی ادعا میکند که شادمهر در ابتدای کنسرت مشترکش با سیاوش قمیشی با لحنی توهین آمیز به خوانندگان دیگر لس آنجلسی "پر ادعا" اشاره کرده است. همچنین تاخیر یک ساعته شادمهر موجب تاخیر اجرای سیاوش قمیشی (خواننده بعد از وی) و درگیری لفظی و فیزیکی (پشت صحنه) شادمهر با کنسرت گزاران شده است. جزئیات بیشتر این حادثه و واکنش شادمهر به این اتهامات هنوز مشخص نیست اما این اولین بار نیست که کنسرتهای ایرانی جنجال برانگیز میشوند.
در نوشتار "داریوش و ابی و گوگوش: بدهکار یا طلبکار؟" به گوشه ای از مشکلات بازار موزیک ایرانی در خارج از ایران اشاره شد. مسعود امینی شاعر و ترانه سرای شاخص ایرانی (در برنامه "که راست میگوید؟" شبکه امید ایران) هم خوانندگان معروف (نظیر گوگوش و ابی و داریوش) و هم برنامه گزارانی نظیر مسعود جمالی و علیرضا امیرقاسمی (در لس آنجلس) را "تعزیه گردانان کنسرتهای گورستانی دوران مهاجرت"، خودخواه و جاه طلب خوانده و متهم به سو استفاده مالی در رابطه با کنسرتها میکند.
از سویی دیگر خوانندگان در مصاحبه های خود از مردم گله میکنند که سی دی های آنها را نمیخرند و مجاناً کپی میکنند و اینکه کنسرتها تنها مقر درآمد خوانندگان میباشند و بسیاری از مواقع کنسرت گزاران حقوق خوانندگان را رعایت نمیکنند. کنسرت گزارها نیز به نوبه خود از حرفه ای نبودن و رفتار برخی از خواننده ها شاکی اند.
نمونه اختلافات بسیار است. آقای امیرقاسمی که اکنون گزارش رفتار توهین آمیز شادمهر را داده است و خود از برنامه گزاران با سابقه و حرفه ای میباشد، قبلاً خود در کنسرتهای کریسمس ۲۰۰۹ لاس وگاس با شادمهر عقیلی اختلاف شدیدی پیدا کرده بود. در سالهای گذشته نیز گوگوش و آقای امیرقاسمی و شرکت نیدرلندر در رابطه با اولین تور کنسرتهای خانم گوگوش در آمریکا درگیر دعوای حقوقی گسترده چند میلیون دلاری و پرخرجی شده بودند. بسیاری دیگر از کنسرتهای موسیقی پاپ نیز حاشیه ساز و جنجالی بوده اند و اگرچه اخبارشان کمتر رسانه ای میشود ولی نارضایتی مردم را به دنبال دارند.
اختلاف هم فقط محدود به ترانه سرایان و کنسرت گزارها با خوانندگان نیست. بسیاری از خوانندگان محبوب خود با یکدیگر نیز مشکل دارند و برخی حاضر نیستند با هم کنسرت مشترک بگذارند و برخی که حاضرند، سر اینکه کدام اول بیاید (معمولاً صحنه گرم کن) و کدام آخر (معمولاً هنرمند اصلی مراسم) و یا در پوستر و تبلیغات چگونه دیده شوند، مشکل دارند.
به نظر میرسد که بازار کنسرتهای پاپ لس آنجلس و کشورهای اطراف ایران چندان وضعیت مناسبی ندارند. نسل جوانتر ایرانی نیز ظاهراً علاوه بر موزیک از رویدادهای متنوع دیگر نیز نظیر تئاتر و سینما و سخنرانی و ادبیات و پارتی و ... نیز استقبال میکنند. به گزارش آقای امیرقاسمی و اقای توکلی (فوق) کنسرتهای اخیر در آنتالیای ترکیه به طور متوسط شبی ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر به خود جلب کرده اند در حالیکه گفته میشود متوسط تعداد گردشگران ایرانی در ترکیه (سوای از ایرانیان مقیم ترکیه) در ماه ۱۵۰ هزار نفر (و در آنتالیا ۱۴ هزار نفر) میباشد.
اما سوای از سردی بازار، مشکلات، حق کشی ها، تقلبات، عقده ها و باند بازی های احتمالی در کنسرتهای پاپ ایرانی، یک واقعیت اقتصادی را نمیتوان انکار کرد و اینکه برنده اصلی این کنسرتها نه برنامه گزاران هستند و نه مردم! بلکه برنده اصلی سالنهای کنسرت و هتلهای خارج از ایران در دبی و ترکیه و لس آنجلس و .. میباشند که اکثراً مبالغ بالایی را به عنوان هزینه سالن میگیرند چه کنسرت شلوغ باشد چه خلوت، چه شادمهر زود بیاید چه دیر. یک رقمش این: به گزارش وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه حدود یک میلیون گردشگر ایرانی ( ۷ درصد از کل گردشگران) در ۶ ماهه نخست سال جاری میلادی به ترکیه سفر کرده اند. حسابش را کنید اگر هرکدام ۵۰۰ دلار در ترکیه خرج کند میشود نیم میلیارد دلار در ۶ ماه، که شاید یک صدم آن هم نصیب کنسرت گزار و خواننده ایرانی نشده است. این پول از جیب همان ایرانیانی میآید که حاضر نیستند ۱۰ دلار خرج سی دی خواننده محبوبشان بکنند.
وبلاگ ارسالی از ر. بازرگان
مرتبط:
داریوش و ابی و گوگوش: بدهکار یا طلبکار؟
بیژن: بدون تعارف!
بعد از پارازیت صدای آمریکا: عبور بی پروای سایر تلویزیونها از خطهای قرمز!
تلویزیونهای ایرانی داخل و خارج بدجور به جان هم افتاده اند! که راست میگوید؟
چرا نوروز امسال باورنکردنی و ویژه است؟ ناگفته ها و آمار ویژه نوروز ۱۳۸۹
حاشیه های جنجال برانگیز مراسم بزرگداشت بیژن پاکزاد و منوچهر سخایی
