ژنرالی که قاچاقچیان و خلافکاران افغان از وی میترسیدند
کمتر کسی بود که محمد داود داود را ببیند و مجذوب رشادت و راستی وی نشود. وی به خستگی ناپذیری در برابر نیروهای روسیه و سپس طالبان شهرت داشت. وی که تحصیلات مهندسی داشت از یاران نزدیک و محافظ احمد شاه مسعود و رزمنده ای بی پروا و موثر بود که پس از شکست روسها و سپس طالبان، فرماندار ایالت تخار و همچنین فرمانده عملیات مبارزه با قاچاق مواد مخدر بود و گفته میشود پاکترین مسئول مبارزه با مواد مخدر بود که برخلاف برخی از مقامات افغانی (حتی برادر رییس جمهور کارزای!) آلوده تجارت و سیاسی کاری نبود و با کسی شوخی نداشت. لذا هم طالبان و هم باندهای بزرگ قاچاق مواد مخدر و دستهای پشت پرده افغانی و خارجی تشنه خون وی بودند.
ژنرال داود داود به راستی و انسانیت نیز مشهور بود. وی حتی در جنگهای خونین با طالبان نمیگذاشت حقوق بشر مردم عادی و یا حتی طالبان که دستگیر میشدند پایمال شود چرا که معتقد بود طالبان بیشتر ار روی فقر و خشم یا مصرف مواد مخدر تحریک میشدند و لذا گاه پس از دستگیری آنها را پاک کرده و به عنوان راهنما به کار می گرفت.
در جریان پاشیدن اسید به صورت و چشم ۱۵ دختر دانش آموز افغانی در قندهار توسط طالبان (سال ۲۰۰۸)، که منجر به کوری برخی از آنها شد، این ژنرال داود داود بود که مسئولیت پیگیری و دستگیری خاطیان را به عهده گرفت. وی فردی بود بی پروا و خود گفته بود "من به خود قبولانده ام که در راه خدمت به مردم افغانستان کشته شوم و هر روز صبح که از خانه خارج میشوم با این آمادگی بیرون میآیم."
داود داود هم مذهبی و اصولگرا و راستگو بود و هم فردی مدرن و خوش صحبت (با کراوات هم دیده میشود) و لذا هم با روستاییان افغانی و هم با فرماندهان ارتشی و سیاسیون غربی به راحتی ارتباط برقرار میکرد. هم در میدان جنگ راحت بود و هم در پشت میز فرمانداری. دیروز در شهر طالقان ایالت شمالی "تخار" فردی با لباس مبدل پلیس، ساختمان محل ملاقات داود داود را منفجر کرد که منجر به مرگ وی و ۸ نفر دیگر شد. ترانه زیر در بزرگداشت ژنرال افغانی محمد داود داود میباشد که به سبک نوحه های ایرانی زمان جنگ خوانده شده است:
