اروپایی ها و آمریکایی ها با گذشت از دریای خون به تمدن و آزادی رسیدند
وبلاگ نویس میهمان: زارع
آنها که جوامع غربی را متمدن تر و آزادتر از جوامع شرقی میدانند نباید فراموش کنند که تمدن و آزادی موجود در آمریکا و اروپا به خاطر علاقه "ذاتی" یا "ژنتیک" آنها به مدنیت و حکومت قانون و آزادی بیان نیست. واقعیت اینست که صدها هزار نفر در زندانها، جنگها و انقلابهای داخلی اروپا و آمریکا (از جمله در جنگهای داخلی آمریکا و تفتیش عقاید قرون وسطی در اروپا) به طرز وحشیانه ای به خاطر عقایدشان کشته شده اند تا جایی که مردم این کشورها از ترس تکرار خونریزی های تاریخی، با یکدیگر همقسم شده و مجبور شدند تا یاد بگیرند مذاهب و عقاید یکدیگر را (به قول آقای خاتمی) با ایجاد "جوامع مدنی" و "حاکمیت قانون" تحمل نمایند. تامس جفرسون از بنیانگزاران آمریکا در جمله مشهور خود (در این لینک) میگوید "درخت آزادی برای رشد هم به خون دیکتاتورها نیاز دارد و هم به خون وطن پرستان".
برخی معتقدند مشکل کشورهای خاورمیانه در اینست که گروههای قدرت و مردم به حد کافی خونریزی و جنگهای داخلی ندیده اند تا "ببرند" و "مجبور" شوند از طرق مدنی و ایجاد آزادی های دمکراتیک همزیستی نمایند. اما برخی دیگر معتقدند کشورهایی مثل مصر و ایران با جمعیت بالای دانشگاهیان و جوانان و سابقه تمدن باستانی، میتوانند از تاریخ خود و دیگران عبرت گرفته و "بدون نیاز" به خونریزی گسترده به همزیستی و جوامع مدنی برسند. دیدیم که انقلاب مردم مصر با دادن کمتر از ۱۰۰۰ نفر کشته و زخمی به سمت آزادی های دمکراتیک پیش میرود.
اما مصری هایی که در خیابانها بودند (و بیشترشان هم مردان سبیل کلفت! بودند) چندان از خونریزی واهمه نداشتند و شاید برای همین هم خشونت در حداقل ماند چون دولت ترسید حمام خون راه بیفتد. بسیاری معتقدند ایرانیان (از جمله زنان که قسمت عمده ای از جنبش سبز را تشکیل میدهند) از خون دادن و خونریزی و خشونت بیزارند و دوری میکنند (و برای همین هم هست که در تظاهرات سبزها در ازای هر ۱ نفر تظاهر کننده معمولاً ۱۰ نفر از پشت بام! فیلم میگیرند و ۱۰۰ نفر در خانه روی فیسبوک پیام اعتراض آمیز میگذارند). ولی همین گریز و واهمه سبزها از خشونت مایه امیدی شده است برای حامیان "مبارزات بدون خشونت" که معتقدند در ایران میتوان با حداقل خونریزی اصلاحات و آزادیهای مورد توافق گروههای مختلف ملت را تضمین کرد. اما برخی دیگر معتقدند که ایرانی "یا باید روی کسی را کم کند یا رویش کم شود!" و لذا اعمال خشونت دولتی در نهایت منجر به خونریزی های گسترده خواهد شد.
نکته قابل تاسف و تامل: اگر ایرانیان از جانشان میترسند و مواظب سلامت خودند پس چرا هر دو سال نزدیک ۱ میلیون نفرشان قربانی تصادفات و بیماریهای قلبی و .. میشوند. هر روز در ایران نزدیک ۱۲۰۰ نفر در تصادفات رانندگی کشته یا مجروح شده و ۴۰۰ نفر نیز بر اثر عوارض قلبي فوت میکنند که میشود بالغ از ۵۰۰ هزار نفر در سال!
وبلاگ نویس میهمان: زارع (بسیجی سابق)