عاشق گوگوشید یا از او متنفر؟ معتادید یا چاق یا شهوتران؟
خیلی از مشکلات یک جامعه به فرهنگ آن برمیگردد و میگویند فرهنگ یک جامعه را از رسانه های آن میتوان شناخت. برای بررسی این مسیله دیروز بعد از چند ساعت تماشای شبکه های تلویزیونی ماهواره ای جامعه ایرانی به آمار زیر رسیدم.
از ۲۸ شبکه ماهواره ای که در دسترسم بود:
- ۳ شبکه تبلیغات کنسرت خانم گوگوش در لس آنجلس را میکردند و در بین آن حمله به شبکه هایی که به ایشان حمله کرده اند.
- ۲ شبکه مصاحبه ها و سخنانی را پخش میکردند که خانم گوگوش را زیر سوال میبرد.
- ۳ شبکه انواع قرصها را میفروختند برای مبارزه با چاقی، اعتیاد، فشار خون و انواع فشارهای دیگر ... تحریک قوه مردانگی و ...
- ۳ شبکه چیزهای دیگر میفروختند از خانه و زمین در Dubai یا فرش یا ...
- ۲ شبکه برنامه های مذهبی داشتند و ۲ شبکه برنامه ضد مذهبی و حمله کننده و گاه توهین آمیز به مذهب.
- ۲ شبکه حامی سیاستهای ایران بودند و ۲ شبکه با شدت مخالف آن و موافق براندازی و حتی حمله به ایران.
- ۴ شبکه ویدیو های موسیقی پاپ آمریکایی یا ایرانی را نشان میدانند اما با رقصنده های خانم خارجی، تقریباً لخت!
- ۲ شبکه برنامه های مشاوره روانشناسی داشتند در مبارزه با افسردگی، خیانت زن یا شوهر، ...
- ۲ شبکه برنامه های ورزشی و مصاحبه با ورزشکاران موفق ۵۰ سال پیش - منتها تکرار پنجمش بود.
- ۱ شبکه برنامه ای داشت در باره عظمت تمدن و فرهنگ و کشور و مردم ایران در ۳۰۰۰ سال قبل.
حال اکر شما یک نفر خارجی بودید و می خواستید از این آمار بالا به یک شاخص فرهنگی برای ایرانیان دست پیدا کنید، حتماً میگفتید ایرانی ها دو دسته اند: یا عاشق خانم گوگوش که صبح تا شب تبلیغ او را تماشا کرده و حاضرند ۱۰۰ دلار برای بلیط او بدهند و یا دشمن قسم خورده ایشان. همچنین ایرانیان همه یا بسیار مذهبی اند یا دشمن مذهب، یا معتادند یا افسرده یا شهوتران یا چاق یا ناسالم و با فشار خون بالاو در عین حال بیشتر علاقه مند به تماشای خانمهای برهنه خارجی هستند تا به موسیقی و تصویر هنرنمایان خودشان.
من خودم از این آمار خودم شوکه شده و هنوز هاج و واج مانده ام. شاید برای همین است آن شبکه که همیشه در ۳۰۰۰ سال پیش گیر کرده است فقط می خواهد از فرهنگ آنزمان صحبت کند و به آن افتخار کند. این آمار همچنین مرا بیاد موضوعات نمایشهای خوب و طنز آمیز فرار بزرگ و از ماهواره با عشق انداخت.
البته ناگفته نماند که تلویزیون آمریکا هم دست کمی از ما ندارد ولی تفاوتهایی دارند که در نوشتاری در آینده آمار تلویزیونی آمریکا را بررسی خواهم کرد.
وبلاگ ارسالی از ر. بازرگان