پیغام ناسا برای موجودات فضایی در کرات دیگر، پیغام ما برای آیندگان
(خبر و نظر): در سال ۲۰۰۸ سازمان هوافضای آمریکا "ناسا" ترانه ای به نام "تا آن سوی جهان" از گروه بیتلها (ویدئوی ضمیمه) را از طریق فرستنده های قوی به سمت ستاره شمالی پولاریس فرستاد تا در سال ۲۴۳۹ به آنجا رسیده (پس از ۴۳۱ سال حرکت با سرعت نور!) و پیام انسانها را به موجودات فضایی احتمالی آن کهکشان برساند. قبلاً هم در سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ پلاکی که روی آن عکس زن و مردی برهنه و خورشید و زمین حک شده بود (در تصویر) همراه دو فضاپیمای آمریکایی پایونییر ۱۰ و ۱۱ (Pioneer) به فضای بی انتها فرستاده شد. در سال ۱۹۷۷ هم ویجر ۱ و ۲ (Voyager) تصاویر و صداهایی از کره زمین را روی دیسک طلایی ضبط کرده و به فضا فرستادند.
اما شاید نیاز به این راههای گرانقیمت برای فرستادن پیغام به آیندگان، چه در فضا و چه در همین کره زمین، نباشد. واقعیت اینست که چه موجوات فضایی و چه انسانهای آینده در همین کره زمین به راحتی میتوانند زندگی و تفکرات امروز ما را از آنچه بر سر کره زمین (محیط زیست خود) و "انسانیت" میآوریم، استنتاج و درک کنند. مگر غیر از اینست که آینده را ما امروز میسازیم؟
اگر بتوانیم کودکانی هوشیار، سالم، مهربان و به دور از عصبیت و دروغ و خرافات و کینه و طمع پرورش دهیم که تعادل مادیت و معنویت را هم حفظ کنند و به یکدیگر و به محیط زیست و طبیعت کره زمین هم احترام بگذارند، مطمئن باشیم که بهترین پیغام و "هدیه" را برای آیندگان چه در فضا و چه زمین فرستاده ایم. در غیر این صورت انسانیتی ورشکسته و در عذاب، و کره ای متعفن یا منهدم پیام و میراث ما برای آیندگان خواهد بود حتی اگر زیباترین و ملایمترین ترانه ها (نظیر آن ترانه زیبای گروه بیتلها) و یا زیباترین تصاویر را هم به فضا بفرستیم!
نوشتار مربوط:کدام انسانها در کره زمین خوشبخت ترند؟