اهمیت آزمایش مارشملو برای ایرانیان: نقش ایجاد اعتماد در خویشتن داری و موفقیت کودکان (ویدئو)

۲۳ اکتبر ۲۰۱۲

اجتماع , دانش و سلامت

کم صبری مشخصه فرهنگی‌ برخی‌ از ایرانیان شده است. مردم کشورهایی مانند آمریکا نیز اگر چه برنامه ریزند و صبور اما آینده نگری خوبی‌ ندارند و اکثرا دم را غنیمت میشمارند و ولخرجی میکنند. آمّا آیا میدانستید که می‌توان ریشه صبر و خویشتن‌داری را در دوران کودکی و از طریق آزمایش جالبی‌ به نام تست "شیرینی‌" یا "مارشملو" سنجید؟ مارشملو Marshmallow نوعی شیرینی‌ قندی نرم ژلاتینی مانند گز خودمان است که در میان کودکان در آمریکا بسیار محبوب است و آب دهانشان را راه می‌اندازد. این آزمایش علمی‌ معتبر و معروف به ما ایرانیان نشان میدهد چرا راستگویی به فرزندان و ایجاد محیطی‌ با اعتماد در خانه و اجتماع میتواند آینده خوبی‌ را برای کودکان و کشور رقم بزند.

به گزارش سایت مدیکال پرس، آزمایش مارشملو که در اواخر دهه ۱۹۶۰ توسط والتر میشل و همکاران پایه گذاری گردید آزمونی قوی برای سنجش صبر و خویشتنداری است. در این آزمایش، بچه را پشت میزی با یک مارشملو در بشقاب در جلویش می‌نشاندند و می‌گفتند که او می‌تواند فوراً مارشملو را بخورد ولی اگر ۱۵ دقیقه صبر کند و مارشملو را نخورد، یک مارشملوی دیگر هم پاداش خواهد گرفت و بعد می‌تواند هردو را بخورد. تحقیقاتی که در آن زمان انجام شد نشان داد اختلافات کودکان در صبر کردن در برابر خوردن مارشملو ارتباط مستقیمی با موفقیت آن ها در زندگی آینده دارد بنحویکه کودکان با خویشتنداری بیشتر از موفقیت های تحصیلی بیشتر برخوردار بوده، میزان مصرف مواد مخدر کمتری داشتند و ضمناً از مهارت های اجتماعی بالاتری نیز برخوردار بودند. به دلیل نتایج شگفت آور و کاملاً مرتبط این آزمایش، بسیاری معتقدند که هوش هیجانی و خویشتنداری از اهمیت بیشتری نسبت به IQ برای موفقیت در زندگی آینده برخوردار است. نمونه ای از آزمایش های انجام شده در ویدیوی زیر مشاهده می شود:

تحقیقات جدید اما نشان داده است که علاوه بر ذات و سرشت انسانی، محیط و شرایط زندگی عامل دیگری است که در میزان مقاومت در برابر خوردن مارشملو در کودکان تاثیر گذار است. این تحقیقات که توسط محققین دانشگاه راچستر انجام شده، نشان داده است که علاوه بر مشخصات ذاتی کودکان، این موضوع که "آیا مارشملوی دیگری که به آن ها وعده داده شده است به موقع به آن ها داده خواهد شد" عامل دیگری است که بر میزان خویشتنداری آن ها در خوردن مارشملو تاثیر می گذارد. در صورتی که آن ها این وعده را باور نمایند صبر کردن را انتخاب منطقی یافته و خویشتنداری بیشتری را از خود بروز می نمایند و بنابر این می توان گفت که شرایط محیطی در کنار ویژگی های ذاتی بر نحوه انتخاب اثر گذار است.

محققین این دانشگاه در پی یافتن این نکته بودند که چرا گروهی از کودکان پیش دبستانی از خویشتنداری بیشتری در برابر خوردن مارشملو برخوردارند. به این منظور با انتخاب ۲۸ کودک ۳ تا ۵ ساله، آن ها را در دو گروه با شرایط محیطی کاملاً متفاوت "قابل اعتماد" و "غیر قابل اعتماد" قرار دادند. در هر دو گروه به کودکان وسایل نقاشی داده شد و از آن ها خواسته شد تا نقاشی بکشند.

در گروه با شرایط محیطی "غیر قابل اعتماد"، به کودک تعداد مداد شمعی داده شد و به او گفته شد که در صورت صبر نمودن، محقق پس از مدت کوتاهی با وسایل نقاشی بهتر و مناسب تر برخواهد گشت. پس از دو و نیم دقیقه، محقق در بازگشت اعلام می نمود که متاسفانه وسیله دیگری در اختیار ندارد و اشتباه کرده بوده است. اما کودک می تواند از وسایل فعلی که در اختیار دارد برای نقاشی و تزیین استفاده نماید. همین مساله برای وسیله مشابه دیگری نیز تکرار شد و دوباره کودک از در اختیار داشتن امکانات بهتر مایوس گردید. در مقابل، در گروه با شرایط محیطی "قابل اعتماد"، محقق به وعده خود عمل می نمود و پس از بازگشت وسایل و امکانات بهتر وعده داده شده را در اختیار کودک می گذاشت.

پس از این مرحله، به کودک گفته می شد که می تواند همین الان یک مارشملو داشته باشد و یا در صورت نخوردن آن و صبر نمودن برای مدت کوتاهی، در عوض یک مارشملوی دیگر نیز دریافت خواهد کرد. در این مرحله، محقق همه وسایل نقاشی را از روی میز جمع می نمود و تنها یک مارشملو روی میز مستقیماً در معرض دید کودک قرار می داد. در اتاق کناری والدین و محقق، رفتار کودک را تا زمانی که کودک مارشملو را مزه مزه می کرد و یا تا ۱۵ دقیقه (هر کدام زودتر اتفاق می افتاد) تحت نظر می گرفتند. واکنش کودکان در این شرایط بسیار جالب بود. آن ها در صندلی خود می رقصیدند، آواز می خواندند و خود را به خواب می زدند. همچنین چندین بار به مارشملو ناخنک می زدند و سپس دوباره آن را سر جایش بر می گرداندند تا دست نخورده به نظر برسد. حتی بعضی از آن ها مقداری از بالای مارشملو را می خوردند و فراموش می کردند که امکان مخفی نمودن هر دو بخش دست خورده بالا و پایین امکان ندارد.

کودکانی که در معرض شرایط محیطی "غیر قابل اعتماد" قرار داده شده بودند، به صورت متوسط حدود ۳ دقیقه و دو ثانیه برای خوردن از خود خویشتنداری نشان دادند در صورتی که در گروه با شرایط محیطی "قابل اعتماد" این زمان به صورت چشمگیری بیشتر بود و به دوازده دقیقه و دو ثانیه رسید. تنها یک کودک از گروه اول توانست ۱۵ دقیقه را تا انتها صبر نماید ولی در گروه دوم ۹ کودک این کار را انجام دادند. در تحقیقات قبلی که بدون در نظر گرفتن شرایط محیطی انجام شده بود مدت زمان خویشتنداری کودکان حدود ۶ دقیقه گزارش شده بود و نتایج این تحقیق نشان داد که شرایط محیطی می تواند این مدت را به نصف کاهش و یا به دو برابر افزایش دهد. نتایج تحقیق نشان داد که مدت زمان صبر کودک تصمیمی منطقی بر پایه شرایط محیطی می باشد و موید تحقیقات مشابه است که نشان داده است کودکان به عدم قطعیت موجود در پاداش آینده حساس هستند و یا کودکانی که از نعمت پدر محروم اند موفقیت های فوری را به موفقیت های بزرگ تر ولی با تاخیر ترجیح می دهند.

مرتبط با سلامت:

سلامت

کودکان

رویدادها یا کسب و کار های نزدیک

رویدادهای ایرانی سراسر جهان

کدوم ماهانه بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ رویداد جدید مورد علاقه ایرانیان را از طریق روباتیک یا از طریق ثبت توسط کاربران و برنامه گزاران پردازش و روی نقشه مکان بندی می‌کند. شما هم رویداد خود را از طریق فرم تماس اضافه کنید.